معرفی و آموزش کد مورس فارسی

کد مورس در واقع روشی شنیداری برای انتقال نوشتار توسط یک صدای کوتاه و کشیده (نقطه، خط) است. این روش بنام مخترع آن ساموئل مورس نامگذاری شده است. ساموئل مورس در سال 1215 هجری شمسی برابر با 1837 با همکاری یک فیزیکدان و یک مخترع موفق به استفاده از این کد در سیستم تلگراف شد.

کد مورسی که امروزه بصورت بین المللی استفاده می شود از نسخه ابتدایی به نام "الفبای هامبورگ" بدست آمده است. اولین بار این کد در ارتباط بین شهرهای هامبورگ و کاکسهاون در آلمان در سال 1848 استفاده شده است. در نهایت این کد با تغییرات و بهینه سازی های متعدد در سال 1865 میلادی بعنوان کد مورس بین المللی شناخته شد. 

 در ابتدا تنها الفبای لاتین برای این روش انتقال پیام در نظر گرفته شده بود اما به این دلیل که بسیاری از زبان ها دارای آواهایی هستند که در الفبا و زبان لاتین وجود ندارد، تغییراتی در کد مورس صورت می گیرد تا با زبان مورد نظر انطباق پیدا کند.

حروف یک واژه با فاصله ای زمانی در حدود سه نقطه یا یک خط از هم جدا می شوند. اما در مورد جدا سازی واژه ها در یک جمله از فاصله (خط نقطه نقطه نقطه خط در زبان فارسی) استفاده می شود. در کد مورس، معیار فاصله زمانی یک نقطه است.

یادگیری این خط بسیار آسان است و تنها چند دقیقه زمان می برد. اما استفاده کارامد از آن به هفته ها تمرین نیاز دارد. کد مورس را می توان با استفاده از نور، صدای "دا" برای خط و "دی" برای نقطه توسط دهان و روش های ابتکاری دیگر نیز استفاده کرد. اما نباید فراموش شود که یادگیری مناسب کد مورس بخاطر درگیر کردن حس های دیداری شنیداری بسیار چالش بر انگیز است. 

در نمودار زیر در صورتیکه صدای "دی" یا نقطه شنیدید باید به سمت راست و در صورتیکه صدای "دا" یا خط شنیدید به سمت چپ حرکت کنید.

مثال) کلمه "کمک" در فارسی با کد مورس فارسی:

ک: -.-

م: --

ک: -.-